Japońska tolerancja i kreatywność w modzie - czyli japońskie subkultury

Japońscy uczniowie, którzy przez pięć dni w tygodniu muszą chodzić do szkoły w jednakowych mundurkach, zmęczeni szkolną codziennością i monotonią wychodzą w weekendy na ulice ubrani w charakterystyczny dla japońskiej mody ulicznej sposób – zaskakują nie tylko kolorami i oryginalnymi strojami, ale także niesłychaną wyobraźnią.

Dzięki wielkiej tolerancji i kreatywności japońskiego społeczeństwa w kraju tym wykształciło się wiele stylów i subkultur, w których strojach wielu europejczyków wstydziłoby się pokazać na ulicy ze strachu przed zbytnim wyróżnianiem się, wyśmianiem. W japońskiej modzie ulicznej nie istnieją praktycznie żadne ograniczenia – można w swoich strojach inspirować się postaciami z mangi i anime, modą wiktoriańską, przefarbować włosy na wszystkie kolory tęczy, albo po prostu założyć na siebie niewyobrażalną ilość dodatków.

Choć wiele japońskich stylów poza granicami swojego rodzimego kraju uznawanych jest za dziwaczne i niezrozumiałe moda ta powoli pojawia się na innych kontynentach, głównie wśród miłośników mangi i anime, oraz osób fascynujących się Krajem Kwitnącej Wiśni, a pojedyncze osoby inspirujące się japońską modą uliczną można spotkać nawet na polskich ulicach.  Japońskie lolity - cechą charakterystyczną japońskich lolit jest zwracanie na siebie uwagi ubiorem. Wzorują się na kulturze starej Europy. Nie wyznają konkretnej ideologii. Ważna jest forma, nie treść. Zachowanie lolit może być związane z chęcią oderwania się od stereotypowego wizerunku młodej Zapraszam na przegląd najbardziej popularnych japońskich subkultur.

Gothic Lolita - jJak na gotyczny styl przystało w stroju przedstawicielek tej subkultury nie mogło zabraknąć bufiastych rękawów, rozkloszowanych spódnic, sznurowanych gorsetów. Wśród kolorów królują biel i czerń. Najważniejsze elementy stroju to koronki, kokardki, podkolanówki, a także nakrycie głowy. Gothic lolitkę rozpoznać można również za sprawą noszonych akcesoriów, którymi mogą być misie, parasolki ( koniecznie falbaniaste), kapelusze czy torebki. Co do torebek, to w wyborze kształtu dziewczyny maja spore pole do popisu. Dodatek bowiem może przypominać krzyż, nietoperz, a nawet trumnę. Makijaż nie jest niezbędny. Najważniejsze, by zachować śnieżnobiałą cerę, tak modną w wiktoriańskiej epoce. Ewentualnie można zaakcentować usta czerwoną bądź czarną szminką. Włosy powinny być rozpuszczone, najlepiej w kształcie miękkich fal. Fani gotyckiego stylu chętnie słuchają rocka. Gotyckie lolity mogą, ale nie muszą. Najbardziej znany wśród nich jest zespół Visual Kei ( wizualny kształt). Przy czym najważniejsze nie jest brzmienie, a wygląd zewnętrzny wykonawców. Zespół bowiem jest stworzony z mężczyzn przebranych za kobiety. Gotyckie lolity-fanki przychodząc na koncerty przebierają się identycznie jak swoi idole.

Sweet Lolita - w tym stylu najbardziej widoczne są elementy dziewczęce. Prym wiodą więc pastelowe, najlepiej różowe barwy. Japońskie dziewczyny wzorują się na stylu rokoko, wiktoriańskim jak i edwardiańskim. Pastelowe kolory mile widziane są także w makijażu sweet lolit. Ubrania wzorowane są na popularnych bajkach dla dzieci, np. Alicja w krainie czarów. Nie brakuje fantastycznych wzorów na sukienkach. Mogą to być kwiatki, kokardki, czy zwierzątka. Krótko mówiąc, musi być słodko. Zarówno stroje, jak i dodatki muszą być słodkie, dziewczęce, jak na księżniczkę przystało.

Classic Lolita - styl ten nie jest tak skrajny jak dwa poprzednie. Bliżej mu do gotyckiego, ale nie w tak mrocznej odsłonie. Można by uznać ten styl ubioru za bardziej dojrzały. Makijaż bardziej przypomina sweet lolitę, oczywiście w wersji bardziej stonowanej.

Punk Lolita - jak nazwa wskazuje, wiele elementów w tej wersji lolity zapożyczonych jest ze stylu punkowego. Tak więc pierwsze skrzypce grają takie motywy jak: agrafki, poszarpane tkaniny, krawaty, łańcuchy. Nie znaczy to, że zapominają o sukienkach. Wręcz przeciwnie, sukienki złożone są właśnie z punkowych elementów. Makijaż nieco mocniejszy niż w pozostałych stylach. Fryzury koniecznie krótkie.

Aristocrat Lolita - spódnice, sukienki w tym stylu wcale nie muszą być krótkie. Znajdzie się wiele posiadaczek długich spódnic. Co do fryzury, można nad nią nieco popracować. Arystokratyczna lolita więc chętnie nosi koki, misterne upięcia. Aczkolwiek nic się nie stanie, jeśli fryzura pozostanie codzienna. Najważniejsza jest prostota i elegancja.

Kuro i Shiro Lolita - pomiędzy tymi dwoma odmianami sa tylko dwie róznice. Przedstawicielki stylu kuro noszą się jedynie na czarno, shiro zaś na biało.

Hime Lolita - przedstawicielki tej odmiany lubią olśniewać, lub niektórych szokować elementami z kufra księżniczki. Używają często tiary, korony. Sukienki są iście królewskie.

Country Lolita - najbardziej podobne do stylu sweet lolita. To, co je wyróżnia to słomkowe kapelusze, owocowe wzory na sukienkach. Czyli elementy country stylu.

Sailor Lolita - tutaj królują elementy żeglarskie, a więc paski, marynarskie czapki. Błękit i biel to najważniejsze kolory tego stylu. Nawet skarpetki nie kłócą się tak bardzo ze stylem opierającym się na morskim klimacie.

Guro Lolita - to styl dla fanów horroru. Chyba najbardziej szokujący. A to za sprawą takich elementów, jak bandaże, kropelki krwi na białej sukience. Wszystko by pokazać makabrę.

Ero lolita - dla niektórych chyba najbardziej pociągający styl. Nieco przypomina stroje wyjęte z sex-shopu. Tak więc, na strojach erololity mogą pojawić się elementy skórzane, gorsety. Sukienki mogą być nieco krótsze niż w pozostałych podgrupach Lolit. Użyty makijaż może być nieco dojrzalszy. Prowokacyjnie, a zarazem skromnie.

Boystyle - dziewczęcy styl Lolit w wydaniu japońskich chłopców. Trzeba dodać, że bardzo efektywny ze względu na delikatna urodę Japończyków.

Lolita Cosplay - wersja dla dziewczyn, które tylko raz na jakiś czas chcą się poczuć wyjątkowo i inaczej.

Ganguro - łatwo odróżnić przedstawicielki tej subkultury. To za sprawą mocnej opalenizny. Szczególnie podobnych do zachodnich dziewczyn określanych mianem plastików. Oprócz brązowej opalenizny wyróżniają się włosami zafarbowanymi na bardzo jasne kolory, mocnym makijażem. Spotkać je można najczęściej na chodnikach, kiedy to popijają piwo oraz palą papierosy. Robią więc wszystko, co zaprzecza stereotypowemu myśleniu o Japonkach. Wzorują się na świecie Zachodu. Bunt wyrażają również w mowie. Utworzyły swój własny rodzaj, gdzie japoński miesza się z angielskim. Nie brakuje też oryginalnych, nowo wymyślonych słówek. Także ubiór nie jest zgodny z powszechnym obrazem Japonek. Najczęściej ganguro wybierają krótkie spódniczki, obcisłe bluzki, wysokie buty na platformach. Styl związany jest również ze specjalnym tańcem, określanym jako para para. Polega on na tym, iż w klubie wszyscy poruszają się w ten sam sposób zgodnie z rytmem. Głośne zachowanie ganguro w Japonii jest czymś szokującym. Ale ganguro się tym nie przejmują. Nie obchodzą ich zakazy i nakazy. Dążą do wolności i niezależności.

Otaku - kultura nierozerwalnie związana z japońskimi grami wideo, anime oraz mangą. Kojarzeni najczęściej z zamkniętymi w sobie, nieśmiałymi Japończykami. Jako że żyją w wyimaginowanym świecie anime, mają mieć problemy z prowadzeniem rzeczywistego życia towarzyskiego. Cechą wyróżniającą tą subkulturę japońską nie jest styl ubierania się. Nie przejmują się bowiem modą, ani gustami. Kierują się jedynie wygodą. Fani anime i mangi szczególna sympatią darzą przeróżne gadżety związane z ich ulubionym zainteresowaniem. Rajem na Ziemi jest więc dla nich dzielnica Akihabara. Tam mogą znaleźć niemal wszystko, co związane z anime i z mangą. Obraz nieśmiałego fana mangi i anime to w dużej mierze stereotyp. Możliwe, że związany z tym, iż prawdziwy fan świata nie widzi poza swoim hobby. Jest to subkultura występująca nie tylko w Japonii. Coraz większa liczba społeczeństwa zachwyca się japońskimi komiksami. Powstają specjalne magazyny, czy fora.

Meido - zafascynowanie wizerunkiem pokojówki. Ładne, usłużne, grzeczne, skromne. Czyli jak najbardziej podobne do stereotypowego myślenia o Japonkach. Japońskie pokojówki spotkać można nie tylko w hotelach czy kafejkach, ale i w popularnych komiksach-mangach. Motyw bardzo popularny.

Hime Gyaru - księżniczki w wydaniu japońskim. Podobne do stylu lolit, szczególnie do rodzaju sweet Lolit. To, co je głównie odróżnia, to bardzo eleganckie kreacje. Prawdziwe luksusy. W odróżnieniu od lolit, unikają bufiastych wdzianek. Kreacje mają być dopasowane, nie obcisłe. Kolory pastelowe, z domieszką czerwieni. Uwagę najbardziej zwracają fryzury. Oparte na stylu wiktoriańskim, muszą być widoczne z daleka. Koniecznie w blondzie. W makijażu najważniejsze są oczy. Mocno zaakcentowane, by wydawały się jeszcze większe. Niezbędnym gadżetem japońskich księżniczek jest więc czarny eyeliner. Styl najczęściej wybierany przez dorosłe kobiety. To właśnie główna różnica między księżniczkami a lolitami. Lolity to nastolatki. Hime Gyaru swoją garderobę mogą kompletować dzięki takim marko, jak: Liz Lisa, Jesus Diamente, Alba Rosa. Japonki jako księżniczki? Jak najbardziej. Drobne, filigranowe, śliczne. Idealne do królewskich kreacji.